éirigh

Definitions (by source)

Show all

(vn. éirghe), (1) arise, 4521, 4623. (2) happen (do, to), 3299, 4489, 7111. (3) with of person, succeed. an uair éirghios lé teacht asteach, when she succeeds in entering, 499 (and cf. 1620).           (4) in impv., go (cf. eirg, supra). éirigh-se, ‘ andad vos,’ 1893. éirghe shligheadh, an ambush, an attack like that of a highwayman. ag déanamh é. sligheadh ar, ‘ salteando,' 3358. [Cf. é. slighe do thabhairt dó, S. Ó Neachtain, Stair É. Uí Chléire, 131 ; é, bealaigh do thabhairt dóibh, ib. 532 (both mistranslated). mar do nid ladruin no lucht eirighe shlighe, ‘ ut assassini seu latrones faciunt,’ Stapleton, 86. In Co. Waterford éirí shlí has come to mean ‘ cheating, wronging.’]

Desiderius, otherwise called Sgáthán an Chrábhaidh. Author: Flaithrí Ó Maolchonaire. Editor: Thomas F. O’Rahilly.